“Zıp zıp,” da diyebilirdim sana!.. hatta fırlama, hatta şebek!.. hepsi de seni tarif ediyor oyuncu bebeğim benim. Her deliğe burnunu, kafasını sokan bebeğim benim… bu kadar merak neyin nesiydi?! Ne vardı azıcık, azıcık uslu olsaydın; söz dinleseydin meraklı boncuk! Ama o zaman sen sen olmazdın ki Şeker’im! Çılgın, deli ruhlum benim! Akıllı, zeki Şeker’im benim. Bir girsin pir girdin hayatımıza; çıkışında bir o kadar hızlı oldu! Olmasaydı keşke! Gitmeseysin keşke! Boncuk gözlüm benim, Şeker’im benim. Renk değildi hayatımıza kattığın; can kattın hayatımıza… neşe kattın; sayende kahkalar yükseldi evimizde. Eşek herif; sen ne güzel girdin hayatımıza… keşke kalsaydın, birlikte yaşlansaydık! Biz seni çok sevdik Şeker’im. Biliyorum, sen de bizi çok sevdin. Seni çok özleyeceğiz biliyor musun! Birlikte yaşlanmadık ama birlikte anılarımızla yaşlanacağız. Güle güle Şeker’im. Güle güle bebeğim, minik kedim, minik şebeğim.