Mendillere yazılırmış isimler asırlar öncesinde! Ondandır Leyla ile Mecnun, Kerem ile Şirin aşklarının masallarda kalması. Ah, o güzel şemsiyeleri ile mesire yerlerinde gezinen kızlar; arkalarında sanki aşklarından bi haber, sevdaları için çimlere bıraktıkları mendiller… kibar beylerin, sözüm ona kimseye çaktırmadan çimlerin üzerinden alıp, buram buram  gül gibi kokan o mendilin kokusunu ciğerlerine doldurmaları…kolay değil; en az bir hafta daha bekleyecekler sevdiceklerini görmek için. O bir hafta, o mendilin kokusuyla avutacaklar kendilerini, sevdalarını koklarmış gibi. Kim bilir ne hayaller kuracaklar o mendille! Ne düşler görecekler bir sonraki mesire yerine kadar!..
Kimi kavuşur, kimi kavuşamaz; o mendiller kalır geriye hatıralarda, sandıklarda.
Mendillere yazılan isimlerden geriye ne mi kaldı derseniz; o güzel aşklar yok artık.  Suya yazılır olmuş isimler…