- Gece düşer şehre; ağırlık çöker yüreğe… Sessizlik sarar her yanı… Ayazdan buğulanmış camlardan içeri süzülür boş sokakların loş ışıkları. Dalgın bakışlar altında kelimeler birbirini kovalar aklımda. Aslında birbirini kovalayan cevapsız sorular. Nedenler, niçinler! Arada hayal mayal, silik bir silüet geçer durur önümden. Flu görüntü asla netleşmez. TV’de hüzünlü bir aşk filmi. Arada bir kapılıp gitsem de; üç, en fazla beş dakika… sonra yine yalnızlığımla baş başa ben. Oysa ben değil miyim, “dönüp bakmak yok geriye,” diyen. Evet ya, tam kendisi! Bu ne yaman çelişki dediklerini duyar gibiyim; gibiyim de çelişki değilki bu! Ben zaten geçmişten geleceğe hiç geçmedim ki! Zaman orda durdu, hayat ondan sonra hep es geçti beni.
Mutlu olmak için çok zamanınız yok. Bırakın derdi, kederi... mutluluğa yelken açın. 