İnsanlar tanıdım, ağlayanla ağlayan; insanciklar, ağlayana sırtını dönüp giden… İnsanlar tanıdım “söz gümüşse sūkut altın,” diyen; insancıklar, ağzından döküleni hiç duymayan… Sevginin en comertini vereni de gördüm; sevgiyi sadece kendisine saklayan insancıkları da… Insanlar tanıdım, doğruluktan şaşmayan; insancıklar tanıdım iki büklüm, çeşit çeşit maskeler yüzlerinde! İnsanlar, insanciklar!…
Şarkısı bile vardı. 😉