Sen benim sonbaharımın değil,
İlk baharımın düşen yaprağı oldun…
Açmak istedim…
Yaza hazırım dedim…
Bütün kış hayalimde sen,
Erince bahara…
Yoldaşım oldu göz yaşım!
Gelmedin ki!..
Nerelerdeydin ki?…
Gelmedin…
Bekledim bekledim bekledim…

Gelmedin ki!..
Yoldaşım gözyaşım oldu…
Tesellim,
Sana olan inancım oldu.
Gelmedin sen..
Bekledim ben…
Bekle dedim.
Bekle gelir…
Nerden bileyim;
Bahar yalanmış.
Yalanmış Bahar…

Yürürken yanında,
Sığamazdım kabıma…
Ben hergün,
Seni bekledim
Aynı heycanla.
Yürümek yanında;
Tutmak elini…
Elini belime dolaman
İple çektiğim saatlerdi.
Hele yaklaştımı
Güneşin batışı…
Daha bir heycan sarardı
Beklemek bile seni.
Düşünüyorum da,
Ne güzelmiş ya!
Daha başlamadan
Yürümeye yanında,
Hissetmek
O duygu selini.
Ne güzelmiş ya,
Beklemek bile seni!

Bir güvercin kanadında, baksam sana gökyüzünün maviliklerinden
Süzülürken bir aşagı, bir yukarı kaybolsam güzelliklerinde
Selam yollasam tüm aşıklara kız kulesinin üstünde
Hazerfen’e selam desem, caka satsam Galata’dan geçerken
İstiklal’in o muhteşem cümbüşüne ortak olsam yükseklerden
Sultanahmet meydanı çok mu farklı İstiklal senden
Bir oraya, bir buraya; nereye istersem oraya
Özgürce, bağıra çağıra şarkılar söylesem
Bir güvercin kanadında çıkarsam özgürlüğün tadını
Götür beni istediğim yere güvercinim desem
Alsam soluğu hasretini çektiklerimin yanında
Seyretsem doya doya, özlemimi giderene kadar
Çok mu imkansız sizce dökülenler bu satırlara
Hiçte bir kere, sınır var mı hayal kurmakta!!!