Güneşe çıktım senin için,
Alevine aldırmadan.
Yanmayı göze aldım senin için,
Sonunu düşünmeden.
Var mı daha ötesi, söyle…
Söyle, yapayım ne istersen.
Zaten yanmışım gittiğin gün.

Sevmek, delicesine sevmek,
Sevilmek, delicesine sevilmek,
Bir yüreğe iki yürek sığdırmak,
Bir yüreğe sığdırmak ne varsa,
Sevinçleri,hüzünleri, anıları.
Bir çift gözle görmek, güzellikleri,
Bazen mavilerle bakmak,
Bazen ela gözlerle görmek,
Yeter ki tek bir çift olsun.
Dinlerken en güzel aşk şarkılarını,
Yaşamalı en deli heyecanı,
Alev alev tek vücut yanmalı.
Sevmek, sevilmek delicesine,
Oldu mu böylesi olmalı.

Hiç ummadığım bir anda

Kapım çalındı,

Seni buldum karşımda

Öylece bakakaldım, şaşkınca

Buyur ettim

En güzel köşesine,

En sıcak yerine oturttum.

Oturtum ki bir daha gitme

Kal hep orda diye…

Deniz kıyısında bir kız
Seyre dalmış ufku dalgın mı dalgın
Ne insanın içini ısıtan güneş
Ne suda oynaşan güneşin ışıltıları
Değil hiç birinin farkında dalgın mı dalgın
Ne martıların çığlıkları
Ne suya dalıp çıkan karabataklar
Değil hiçbirinin farkında dalgın mı dalgın
Ne boğaz turu yapan teknelerden yükselen coşku
Ne denizde salınan balıkçı tekneleri
Değil hiç birinin farkında dalgın mı dalgın
Ne az ötede parkta oynayan çocuk sesleri
Ne yoldan geçen arabaların susmayan kornaları
Değil hiç birinin farkında dalgın mı dalgın
Ne ben buradayım diyen kız kulesi
Ne boğazın incisi
Değil hiç birinin farkında dalgın mı dalgın
Sanırsın denizin mavisiydi onu içine alan
Oysa bir çift mavi gözdü ruhunu saran

Neden, neden her mutluluk
Bir gün mazide kalır,
Neden her mutluluk bir araf?
Ne mutluluktur rotan,
Ne mutsuz olmaktır arzun.
Peki ama neden?
Neden hep böyle biter
Arkada dökülen inci taneleri,
Tarumar kalp kırıklıkları
Hep sonbahar, hep sonbahar…
Hiç mi gelmez ilkbahar,
Bir ömür böyle mi geçer
Hayat devam etse de
Yürek hep arafta mı kalır?

Okumaya devam et Araftayım →

Belki bir gün,
Yolun düşerse bu şehre
Aklında ben olayım
Yine benimle yürü,
Beraber yürüdüğümüz yolları,
Yine benimle dolaş o sahilleri
Elim elinde olsun
Sıcaklığını hissedeyim
Ben elimi beline dolayayım
Yine sessizliğe gömülmüş
Konuşmadan konuşarak
Yarışalım zamana karşı
Sayarcasına dakikaları
Gün kızıla çalınca
Gelince ayrılık vakti
Ben sana el sallayayım
Sen arkamdan bana bak
Çok zor değil mi?
Biliyorum hiç olmayacak.

Bekle beni demiştin,
Hoşçakal derken bana,
Biliyorum vedaydı bu gidiş,
Elini sallarken son defa,
Sen yepyeni umutlara kucak açtın,
Bense karanlıklara karıştım,
Bekledim, bekledim, bekledim,
Sen dört mevsimi yaşarken,
Ben hazan mevsimlerimi yaşadım,
Dinlediğim şarkılarda hep seni aradım,
Anladım ki ben senin geçmişin,
Sense benim geleceğim olmuşsun…

Geçmeyecek sandığımız,
Saatleri, dakikaları saydığımız,
Göz yaşlarımızı sakladığımız,
Acılarımızı sığdıracak yer bulamadığımız,
Oysa biraz sabırla,
Her yaraya merhem olan,
Her Acıya kabuk bağlatan,
Ayaklarımızın yerden kesildiği,
Sevinçlerimizin şahidi,
Geçmesin saatler, dakikalar,
Bitmesin bugün dediğimiz,
Biriktirdiğimiz güzel anılarla yad ettiğimiz,
Bazı bazı geçmişe döndüğümüz,
Bir kaç damla göz yaşıyla andığımız,
Yaralarımın ilacı, mutluluklarımın yegane şahidi,
Törpülendiğim, törpülendikçe ben olduğum,
Keşkelerin yerini hayat dersleriyle doldurduğum,
Kötü anıları elimin tersiyle itip,
Torbamdaki güzelliklere yapıştığım,
Beni ben yapan zaman,
Ne olur biraz yavaş aksan.