Hayatın ta kendisi
Yaşanmışlıklar, yaşanacaklar
Kimbilir ne sevdalar gördün
Ne ayrılıklara hüzünlendin
Çamlıca tepesinde boğazın mavilikleri
İçine çekerken seni
Ne hayaller kurmuştur aşıklar
Seyre dalarken mavi suları
Gecesi ayrı güzel, gündüzü ayrı
Dile gelse de konuşsa kız kulesi
Aşıkların gözdesi
Bir başka tattır Galatada çay keyfi
Otururken dibinde kulenin
Anlamazsın nasıl akşam olmuş
Seyrederken geleni, geçeni
Çeşit çeşit insan, çeşit çeşit dil
Hele de yürümek o güvercin kalabalığında

Tam da Eminönü’nün kucağında
Mutluluğun ta kendisi
Buram buram baharat kokuları
Bıkmadan, usanmadan bağıran esnafı
Bilirsin ki Mısır Çarşısı
Kapalıçarşı mı; yok böyle bir dünya
O dükkan senin, bu dükkan benim
Girmişsin bir kere
Kolay mı çıkmak içinden
Sultanahmet Meydanı desen
Dört bir yandan yükselir ezan sesleri
Dört bir yanı tarih, o tarih ki alır götürür
Yüz yıllar öncesine seni
Balat’ı , Piyer Lotis’i
Nasıl da keyiftir, içerken çayını
Seyretmek Haliç’i
Atlamak mümkün mü
Adına şarkılar yazılan Aşiyan’ı
Gündüzü vızır vızır
Gecesi ışıl ışıl boğazın incilerini.
Yedi tepeli İstanbul’um
Kolay mı vazgeçmek senden
Seni bırakmak demek
Farklı mıdır elveda demekten
Bırakıp, gitmekten sevgiliyi
Sanma bırakabilirim seni
Sanma vazgeçebilirim senden
Sen benim anılarımın şahidi
Sen benim sevgili İstanbul’umsun.